W życiu każdego z nas zdarzają się wzloty i upadki. Jedni się zakochują, biorą ślub, inni stają przed trudną decyzją o zakończeniu związku i się rozwodzą. Rozwód to na pewno dużo stresu i emocjonalnej walki, ale i sporo formalności. To właśnie o tych drugich napiszemy dzisiaj w naszym artykule.

Główna zasada mówi o tym, że należy być w separacji przez rok, aby móc starać się o rozwód, istnieją jednak sytuacje, w których i od tego wymogu się odstępuje.

Wniosek, zarówno o separację jak i rozwód, składa się w Urzędzie Wojewódzkim, odpowiednim dla miejsca swojego zamieszkania. Wnioski dostępne są w wersji elektronicznej i papierowej na stronie: https://skjema.fylkesmannen.no/Separasjon-og-skilsmisse/

Wniosek o separację składają małżonkowie, którzy nie chcą kontynuować wspólnego życia. Aplikować o oficjalne rozstanie może jedna osoba lub poślubieni razem, jeśli zgodnie podejmują decyzje o rozstaniu. Nie trzeba podawać powodu separacji.

 Jeśli para posiada dzieci do 16 roku życia należy również odbyć mediację, czyli rozmowę między małżonkami z wojewodą. Dokument potwierdzający mediację ważny jest przez 6 miesięcy i należy go dołączyć do wniosku o separację. Mimo, że odpowiedzialność za dzieci i miejsce ich zamieszkania będzie podzielone pomiędzy rodziców, dziecko musi być zarejestrowane pod jednym adresem. Rodzic, u którego dziecko nie mieszka na stałe, powinien płacić alimenty, o których przeczytać możemy na stronie NAV. https://www.nav.no/no/Person/Familie/Barne+og+ektefellebidrag. Można tez wystąpić o podwójny zasiłek rodzinny dla rodzica, który ma dzieci przy sobie oraz o zwrot kosztów dojazdu za odbieranie dzieci z przedszkola/szkoły, jeśli droga wydłużyła się znacząco, ze względu na zmianęmiejsca zamieszkania dzieci.

W naszym przypadku (dot. obcokrajowców) możliwe jest złożenie wniosku o separację wtedy, gdy jeden ze współmałżonków jest w stanie udokumentować stały pobyt na terenie Norwegii przez co najmniej dwa lata. W niektórych jednak przypadkach wojewoda może odstąpić od tego wymogu. Małżeństwo musi zatem mieszkać na terenie Norwegii przynajmniej 2 lata, chociaż i od tego wymogu możemy zostać zwolnieni w poszczególnych przypadkach.

Czas rozpatrywania wniosku o separację  zależy od wielu czynników, m.in. od liczby spraw w urzędzie, którymi musi zając się wojewoda jak i od tego czy wniosek był złożony przez jedną ze stron, czy wspólnie. Separacja obowiązuje od dnia, w którym wojewoda udzieli zgodę i ogłosi separację. Wysyła on dokument potwierdzający separację do współmałżonków jak i do Skatteetaten, w celu zmiany stanu cywilnego na separowany. 

Wniosek o rozwód można również złożyć bez zatwierdzonej w urzędzie separacji. Warunkiem jest mieszkanie osobno przez 2 lata i potwierdzenie z obydwu stron, że nastąpił rozpad małżeństwa. Wymaganych jest także dwóch świadków, którzy podpiszą oświadczenie, że małżeństwo mieszkało oddzielnie 2 lata. W przypadku, gdy małżonkowie mają dzieci poniżej 16 roku życia, tak samo jak w przypadku separacji, trzeba odbyć mediacje.

Po roku formalnej separacji można złożyć wniosek o rozwód. Do rozpatrzenia wniosku potrzebne jest oświadczenie od dwóch świadków, że małżeństwo przez rok czasu żyło osobno. Oświadczenie od świadków można złożyć drogą elektroniczną. Tak samo jak w przypadku separacji, potwierdzenie rozwodu wysyłane jest pocztą do byłych współmałżonków jak i do Skatteeteten.

Wszystkie decyzje wydawane przez wojewodę są tylko w języku norweskim.

Dodatkowo podczas rozwodu należy podzielić majątek. W Norwegii obowiązuje zasada równego podziału majątku. W przypadku ugody rozwodowej małżonkowie muszą ustalić kto co przejmie. Chodzi tu zarówno o majątek jak i długi. Należy potem pamiętać, aby odpowiednio zmienić swoją kartę podatkową. W przypadku braku porozumienia co do majątku sprawę należy powierzyć adwokatom, rzeczoznawcom, pośrednikom nieruchomości co znacznie wydłuży czas sprawy rozwodowej i będzie dosyć kosztowne dla współmałżonków. Warto wspomnieć, że podział majątku dokonywany jest w momencie otrzymania przez wojewodę wniosku o separację lub rozwód, albo gdy następuje rozpad pożycia małżeńskiego, czyli najczęściej w sytuacji wyprowadzki jednego ze współmałżonków.

 

W szczególnych przypadkach rozwodowych nie są konieczne mediacje, okres separacji a sprawę rozpatruje sąd. Do takich przypadków zalicza się m. in. znęcanie się jednej ze stron, bigamia lub małżeństwa bliskich krewnych.

 

Z pomocą Easy Norway formalności nie będą tak skomplikowane, na jakie wyglądają, możemy pomóc przy wypełnianiu wniosków oraz dostarczyć Państwu wszystkich niezbędnych informacji.